Türkiye’yi sarsan deprem felaketi sonrası afetten zarar gören depremzedelerimiz ülkenin çeşitli illerinde misafir edilmeye başladı.
Zorlu bir mücadeleye başlayan afetzedeler, felakette kaybettiklerini geri kazanabilmek için maddi olarak her desteğe ihtiyaç duyacaklar ama manevi desteğimizi de üzerlerinden hiç çekmememiz gerekecek. Onlara sıcak bir yuvanın, sıcak bir tas çorbanın yanında sıcacık gönüllerimizi de sonuna kadar açmamız çok elzem.
Aylarca, belki de yıllarca sürecek bu enkazın ve travmanın izlerini silmek hiçbiri için kolay olmayacak. Yitip giden canların, en kıymetlilerinin yerini elbette dolduramayacağız ama acıyı hafifletmenin yollarını hep birlikte bulacağız.
Bizler daha yaşadıkları acının tarifini bile yapamazken, onlar yeniden hayata tutunabilmenin arayışına girdiler. Bocalayacaklar, düşecekler, kalkacaklar, acının içinde boğulacaklar belki ama bizim desteğimizle yalnız olmadıklarını bilecekler. Bu güveni ve bu desteği vermek boynumuzun borcu. Az çok demeden, herkes elinden geldiğince bu iyiliğin bir parçası olacaktır eminim.
Peki nasıl destek olacağız? Bir şeye ihtiyacın var mı diye sormadan; çünkü her şeye ihtiyacı var. Gözüne sokar gibi değil, çünkü zaten çok hassas, dokunsan incinir. Merakla yarasını deşmeyeceğiz, çünkü o kadar taze ki deştikçe daha çok kanayacak. Ne zaman paylaşmaya hazır hissederse acısını o zaman paylaşacağız. Deprem bölgesinden gelen 6 binin üzerinde misafirimiz var. Hepsinin ayrı gelenek ve kültürel değerleri var. Bunlara saygı duyacağız.
Velhasıl, Çorumlular olarak misafirperverliğimizi sonuna kadar göstereceğiz. Mağdurun ve mazlumun boynunun bükülmesine sebep değil, yüzünün gülmesine vesile olacağız.