Anne babaların tutarsız davranışlarda bulunmaları çocuktaki kişilik gelişimini olumsuz olarak etkiler. Tutarsız anne-babalar çocukla ilgili ortak karar alamaz, aldığı karardan ertesi gün tek taraflı vazgeçerler. Çocuklar ise anne baba davranışlarını model alır. Daima gözlemler, izler ve davranır. Anlatılardan ziyade yaşayarak öğrendiklerini uygular. Ruhsal gelişimini çocukluktan desteklemek anne babanın elindedir. Anne babanın tutarlı bir ebeveynlik sergilemesi hem ruhsal gelişimi hem de kişilik gelişimini olumlu yönde etkiler.
Çocukluk dönemindeki aile eğitiminde çocuğa yeteri kadar sevgiyle beraber disiplin verilmelidir. Doğru bir disiplin anlayışı içinde yetişen çocuk yetişkinlikte kişiliğinin sınırlarını bilir, sosyal sınırları öğrenir ve sosyalliğin içindeki değer yargılarının farkına varır. Tüm bunlar ise yaşam becerileri için gereklidir. Bahsi geçen yaşam becerilerindeki rol modelleri ise yine anne babadır. Çocukluk döneminde anne babanın bir olay karşısında çocuğa farklı mesajlar iletmesi çocuğun doğru davranış kararını verememesine neden olur.
Çocuklar içinde bulundukları gelişim dönemi sebebiyle ben merkezcidir. Anne babadan farklı mesaj içeriği alan çocuk doğru davranış tespitinde bulunmak yerine aldığı mesajlardan kendine uygun olanı seçer ve eyleme geçer. Farklı mesajlar ve farklı tutumlarla karşılaşan çocuk, anne babayı yönlendirebileceğini de düşünür.
Çocuklar yalnızca gelişim dönemleri sebebiyle ben merkezci davranışlar sergilerler. Bu dönemde hak ve adalet duygusunu geliştirmek için anne babaya ihtiyaç duyarlar. Bu duyguları destelemek için rol model olmalıdır. Ayrıca çocuk, anne babasının kendisine haksızlık etmediğini hissederse ailesini güvenli alanı olarak kabul eder. Hakkının teslim edildiği güvenli alan için temel şart tutarlı davranışlar sergilemektir. Bir konuda verilen izin ertesi gün iptal edilmemeli her şartta alınan kararlar uygulamaya konmalıdır. Bu durumda çocukta kontrol duygusu da gelişecektir. Kontrol duygusu olmayan çocuklarda iyi- kötü ya da doğru-yanlış kavramı da oluşamayacaktır. Gelecekte karar almakta güçlük çeken birey olması muhtemeldir.
Ailede çocuk sayısı birden fazlaysa çocuklar arasındaki tutarlılığı da sağlamak önemlidir. İki kardeşin eşitliğini sağlamak istemek normaldir. Ancak bu her zaman tutarlılık demek değildir. Örneğin; ödül alması gereken bir davranış sergileyen çocuğa bir hediye alınırken diğer çocuk da üzülmesin diye aynı hediyeye kavuşurlarsa eşit olurlar ancak tutarlı davranış görmemiş olurlar. Ödül alacak davranışı sergileyen çocuk boşa çaba sarf ettiğini düşünür. Olumlu davranışının karşılığını tam göremediği için adaletsizlik yaşadığını hisseder. İki kardeş arasındaki eşitliği sağlama çabası bu şekilde belirli sınırları olmayan, dilediği zaman dilediğini yapma hakkını kendini bulan bireylerin yetiştirilmesiyle sonuçlanabilir. Anne babalar anlık çözümler geliştirmek yerine olayları uzun vadede düşünmelidir. Ödül almaması gereken çocuk o an elbette üzülecektir ancak uzun vadede doğru davranışı göstermeyi öğrenerek gelecekte üzülmeyecek, üzmeyecektir.
Toplumda bireyleri ön plana çıkaran ve saygın kılan en önemli özellik hakka saygı duymaktır. Bu bilinç küçük yaşlardan itibaren geliştirilebilir. Toplumda başkalarının hakkına saygı duymayı öğrenmiş ve kendi sınırlarının farkında olarak yetişen bir çocuk az önceki ödül durumunda ödül alamamasını normal karşılayacaktır. Bu bilinçle yetişen çocuklarda kardeş kıskançlığı da görülmez ve rekabetçi olmazlar. Yine tüm bunlar için en önemli davranış ebeveynlerinin tutarlılığıdır.
Ebeveynler tutarlı davranmayı öğrenebilirler ancak bu yeterli değildir. Aynı zamanda tutarlı davranışın sürekli olması gerekir. Bunun için aile içi kurallara ihtiyaç duyulur. Aile içi kuralların esnek olması ve tüm aile bireylerinin dahil edilerek alınması gerekir. Katı kurallar süreklilik sağlayamaz. Kuralların ebeveynler tarafından konması normaldir ancak sürece çocuklar dahil edilmezse anne babanın tutumu otoriter olarak görünür. Çocuk kendini güvende ve ait hissedemez. Yine kurallar süreklilik kazanamaz.
Sağlıklı bir kişilik gelişimi için tutarlı ebeveyn davranışının önemli olduğu açıktır. Anne babalar çocukları karşısındaki tutarlılıklarını korumakta zorlanabilir ya da nasıl yapacaklarını bilemeyebilirler. Bu konuda profesyonel bir destek almaktan çekinmeyin. Unutmayın ki ruhsal açıdan sağlıklı bireyler için çocukluk dönemi yaşantıları çok önemlidir.